utorak, 3. srpnja 2012.

Ladica...


Ona je simpatična gospođa u godinama. Ja tek generacija njezina sina. Spajaju nas isti izbor profesije, ljubav prema pisanju, kreativnost i plavetnilo zapadnoslavonskog neba pod kojim obje živimo. A onda  još i to što, osim pozdrava popraćenog smiješkom u prolazu, niti jedna za virtualne avanture ove druge nije imala pojma. Sve dok ju slučajnošću nisam otkrila i izgubila se u retcima u kojima me odvela u neka daleka, ali i ne tako daleka vremena, otkrivajući sadržaj ladice s uspomenama koje su hrabro odolijevale ratnim i inim vihorima. I hvala Bogu da je tako, jer ono u njima sačuvano, uistinu je dragocjenost koju ova samozatajna dama perom lašti više nego vješto...
Zavirite u Ladicu!

MISAO DANA:
"Bogat sam. Imam oči. Ruke. I pune džepove dobrih riječi!"
                                                                                          (M. Antić)

2 komentara:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...